Een woord. Eindigend op een prachtige M. Droom. Je kan geen beter passend woord vinden dat mij omschrijft. Ik ben een eindeloze dromer. Meer nog. Dat helemaal past bij de kampherinnering aan Leisele.
Dochterlief kwam gisteren thuis met post voor mij.(Dank je wel, Patrice!) De kampheer had te laat gearriveerde post nagestuurd. (Dank je wel, David!) Een verdacht pakketje. Misschien is de douane aan onze grensovergang niet vertrouwd met prachtig uitziende post. Misschien was men gewoon nieuwsgierig naar de inhoud. Dat was ik ook. In ieder geval was de (doorzichtige) omslag geopend en mooi dicht gekleefd met een label dat het was gecontroleerd.
Eén woord dus. Droom. Ik heb het ingekaderd en bij mijn bed geplaatst. Om elk moment weg te dromen. Bijvoorbeeld van een verbouwde schuur om in te wonen en te werken, midden de uitgestrekte vlaktes van de Westhoek. Dicht bij zee. Een droom die nog wat werd aangewakkerd toen ik een ander postpakket kreeg op kamp. Een zakje koffieklets. (Dank je wel, Leen!) We hebben er toen in Leisele een gezellig moment van gemaakt. Met de kokkies, de kampheer en zijn vader. Gekletst over de zeven generaties die op de boerderij leefden. De relatie met de zee als je boer bent vlakbij. De gebouwen. De geschiedenis...
Ik heb me dus net nog een kopje Ethiopische koffie gezet. Dezelfde van toen. Ga wat wegdromen. Alle realiteit even vergeten. Luisteren naar de wind die me misschien iets moois toefluistert. Iets dat dicht bij mijn droom komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten