Het was nog donker wanneer de klok ons uit bed haalde. Een uur later voorspelden de strepen mist een mooie dag. Er was de warme septemberzon. Een prachtig blauwe verrassing en een ontdekking in beelden. Alweer.
Ze zijn mooi, die dagen dat ik lees en kijk. Stil houdt. Denk. Wat mooi. Ik kan heel stil worden van mooie woorden. Van welk blauw ook. Van beelden die iets in me losmaken.
Het was alweer Bernard Dewulf (tja, zo is het gewoon) die me via zijn prachtig bij elkaar geschreven woorden bij een kunstenaar bracht. Raoul De Keyser. Alweer een kunstenaarsliefde die niet dooft. Aangewakkerd blijft. Ik weet het. Ik val in herhaling.
Vandaag ontdekte ik een prachtige uitgave. The Last Wall. Een fotoboekje over de kunstenaar en zijn atelier. De muur waarop de werken samengebracht zijn als voorbereiding voor een tentoonstelling. De foto's dateren van augustus 2012. Raoul stierf in oktober 2012.
De laatste muur. Of. Hoe veelzeggend weinig kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten