Mijn zicht op buiten wordt kaler dag na dag. Ik vind herfstblad op de stoep. Zomers rood waait zich uit onder het raam. De deur blijft dicht. Ramen gesloten. De verwarming gaat aan.
Ik nestel me in de herfst. Tegen de avond zak ik af naar mijn hoekje. Ik staar in het donker. Verfoei mijn spiegelbeeld. Een goed boek (nog steeds vol transatlantische liefde). Zacht deken. Languit lezen.
Nu druipt de regen langs het raam. De top van de boom helt zwaar over naar rechts. De kauw zweeft naar de tak. Blad dwarrelt naar beneden. De wind raast om de nok.
Ik nestel me aan de werktafel. Lamp aan. Warme trui. De nieuwe herfstdag kan beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten