voorbij

.











De tentoonstellingswanden zijn afgebroken. Werken opgeborgen of meegegeven naar huis. Twee dagen lang konden bezoekers genieten van kunst met k. Een 'k' rechtstreeks uit het hart. Er waren fijne ontmoetingen. Ik kan me al een beeld vormen van nieuwe gezichtjes. Van wat ze kunnen. Eén meisje bracht zelfs een prachtig getekende wolf mee om me te overtuigen haar in mijn klas toe te laten.
September lonkt. Maar eerst genieten van rust. Ik kan het gebruiken.

bijna

Nog niet helemaal. Bijna. De tentoonstelling van beide kinderateliers is in volle opbouw.
Welkom dus! Nu zaterdag en zondag, telkens van 11 u tot 18 u doorlopend in de ateliers van de Sint-Lucasacademie te Gent.

vertragen

Het kwam zomaar in ons op. Zin om traag door de Vlaamse en Zeeuwse polders te rijden. Het zand tussen de tenen te voelen. Onder de wijde zeelucht te eten. Te rusten. Schuimende golven over de voeten heen te laten stromen.
We deden het en genoten. Ik zag een glimlach die me goud waard is. Dat beetje dat we nodig hadden om de volgende dagen te trotseren.

conversation

"I do not read a book. I hold a conversation with the author."

sprokkels

De laatste schoolweek is gestart. Tafels en stoelen zijn achter panelen geplaatst. Tentoonstellingswanden opgebouwd. Werken van de kinderen zijn verzameld en liggen klaar om opgehangen te worden. Thuis zoek ik vanavond wat rust aan de werktafel. Wol is geknipt. Prikbord met nieuwe prenten behangen. Een recent werkje werd gedraaid. In kleine dingen vakantiedagen voorbereiden. Ze komen.

sunday

Wakker worden met gezang uit de boom. Strelende zonnestralen. Dit proberen vasthouden in wat de dag brengt. Traag blijven hangen bij het ontbijt. 'Mamsie, was je nostalgisch vanochtend?', vroeg dochterlief toen ze een leeggeschraapt pannetje zag. Jullie zullen de oogleden optrekken. Monden tot rimpels bewegen. Als ik een restje gebakken aardappelen heb dan wil ik melkpatatjes zoals mijn oma ze maakte. Zo ver kunnen jullie nog volgen. Gewoon wat korstige aardappelen pletten op een braadpannetje en melk toevoegen tot het een smeuiige consistentie is. Dan begon het vechten vroeger. Je eet het rechtstreeks van de pan. Met een vork wordt alles tot de millimeter juist verdeeld. En waag het niet over de grens te gaan! De nostalgie zit ook in wat erbij hoort. Een boterham met speculoos.
Geen overtredingen deze ochtend. Het kleine restje was voor mij. Meer nostalgie op een zondagmorgen kan niet.


*bijgevoegde foto van Ruud van Empel uit de NRC-cultuurbijlage van een tijdje geleden.

licht

Licht komt zomaar binnenvallen. Ik hou van de vooravond.  Kijk toe hoe die avondzon witte vlakken over de schoorsteenmantel laat bewegen. Hoe hoeken vervagen. Ruwheid naar voor komt.

afronden

De grijze lucht is nog niet verdwenen. Het waait zacht. De takken worden een kant opgeduwd en veren in een boog terug. We waaien de week uit.
Eindevaluaties en jury voor de avondateliers model zijn afgerond. We zagen verrassende resultaten van persoonlijke en artistieke ontplooiing. Morgen het laatste kinderatelier. De trofee staat al klaar. Getuigschriften zijn getekend. Een week van afsluiten wacht. Laat het ons mooi maken.

steen

Er was een tijd dat ik ontzettend hield van de liedjesteksten van Bram Vermeulen. Van 'klein liedje' dat ik eindeloos lang maakte tot 'de steen'. We deden dat ook met de familie. Letterlijk dan. In de ardennen. Telkens opnieuw. Dammen bouwen in rivieren. Stenen verleggen en stapelen. Zien hoe het water met kracht zijn weg ertussen zocht. Eromheen.
Gisteren dacht ik terug aan die woorden.

Het water gaat nu anders dan voorheen.

blauwe maandag

De lucht was grijs. Dikke voortglijdende wolken. Ik zocht daarom het blauw in letters. Historisch. Emotioneel. Aan blauw geen tekort vandaag.
Om af te ronden verdwaal ik straks in de blauwzieke badkamer van Marthe en Bonnard*. Ik  neem er de afbeeldingen bij. Kijk traag tot rozen en gelen ertussen schuiven.

*Blauwziek van Bernard Dewulf, 2012.

opbeuren

Wanneer een opwekkend praatje niet helpt, zoek ik naar andere hulpmiddeltjes om dochterslief wat op te beuren. Bijvoorbeeld zorgen dat er voor ieder wat wils op tafel staat. Daar hoort een bloemkooltaart bij en overheerlijke Libanese zoetzure courgettes met een fris slaatje. Of een pastagerechtje voor andere dochterlief. Wat vrolijke babbels tijdens het tafelen en dromen van hoe het kan worden als de schooldeuren sluiten. Nog even doorzetten. We tellen af.

rest

Wat pluisjes op de tafel. Nieuw werk dat wacht op afwerking.
Een lang nieuw woord dat één jaar academie omschrijft.

uitzicht

Het werd een week van uitersten. In emoties en gebeurtenissen. Het raam staat wijd open. Een uitzicht op veranderingen van uur tot uur. Ik nestel me aan een nog lege tafel. Deze nacht dwarrelde er een veertje op. Verzamel wol. Zoek rust in repetitieve bewegingen van mijn hand. Kijk tussendoor op naar de wand. Laat me verrassen door Klara. Ik hoor springende forellen. Wieg mee met een strijkstok en verdwaal in pianotoetsen.

Noteer!

"Als je ergens van droomt, moet je het doen.
Er is geen drempel, geen excuus." Joke Devynck


De eindejaarstentoonstelling van de Sint-Lucasacademie te Gent (DKO) kan je bezoeken op zaterdag 28 juni en zondag 29 juni, telkens van 11 u tot 18 u. Je kan bewonderen en ontdekken hoe kinderen en volwassenen in zichzelf de grote of kleine kunstenaar zien groeien. En daar heel veel voldoening van hebben.
Ingang via Ingelandgat of Oude Houtlei, Gent.

Is Gent wat ver om je droom waar te maken. Er is vast een academie in jouw buurt. Haal een gratis exemplaar van d/Academie* en laat je overtuigen door de tien ambassadeurs van het deeltijds kunstonderwijs om dan toch de stap te zetten.
* te vinden in de academies, musea, bibliotheken en culturele centra

na

Na de storm. Sommige sporen worden langzaam weggewist. Anderen laten nog even op zich wachten. Iedereen in deze straat (en elders) heeft gebroken verhalen. Een verzameling stuk geslagen dakpannen. Groen dat tijd zal nodig hebben om zich opnieuw in alle glorie te laten zien. Het kindergietertje dat straks richting containerpark mag. Deze ochtend zag ik op het zolderraam tussen stof door de inslagen van de hagelbollen.

nacht

Er bewoog oranje en paars door de lucht gisterenavond. Deze ochtend  liggen de akkers er vredig bij. Strepen mist blijven hangen en vertellen niets van het onweer dat er deze nacht overheen raasde.

In geen tel werd ons huis bekogeld door forse hagelstenen. Sinds het licht is kan iedereen de schade pas echt overzien. Ik haal bloemen binnen die ik liever aan de struik had gelaten. Nagenoeg elke wagen die buiten stond is beschadigd. Alles wat van plastic is werd geperforeerd met gaten in alle formaten. Dakramen, koepels en ramen zijn stuk geslagen, (gelukkig niet bij ons)...
Sinds vroeg in de ochtend is de brandweer druk doende om bij iedereen die dat wenst, te helpen.

De vogels fluiten. De zon breekt door. Tijd voor een kop koffie die me wakker moet houden.

voedsel voor de ziel

Mijn ziel heeft af en toe wat voedsel nodig. Zachte woorden die ik steeds opnieuw wil lezen. Bloemen van buiten binnen halen. Wegdromen. Herinneren. Schone momenten. Met mijn vader bijvoorbeeld, die er al te lang niet meer bij is. Even opzij schuiven wat nog allemaal moet gebeuren. Zorgen dat dochterslief tussen wiskunde en geschiedenis door van een gezond tussendoortje kunnen genieten. Dat ze vol energie de dag doorkomen. Wat tijd inkapselen voor mezelf.
Zo voed ik mijn ziel. Op een zondag.

beeldentuin

Een tuin met hun eigen workshopcreaties met Kristof Van Gestel. Het groen, de mensen, dat bepaalden
de kinderen zelf. Verder: spelen met contrasten. Groot of klein. Licht of donker. Veel of weinig.
Ieder op zijn eigen manier. De mooiste beloning bij het (bijna) einde van het academiejaar.