Het is lente. Mijn moeder voelt jaarlijks de drang om te ruimen. Een grote map kwam van tussen dozen met daarin werk van mij dat ik kort na mijn afstuderen maakte. Etsen, schetsen en aquarellen. Ertussen voorbereidende schetsen voor beelden bij het verhaal van Amor en Psyche, uit De gouden ezel van Apuleius. (Wat ik nooit heb voltooid.) Het blijvend kijken naar tekeningen van meesters. Mijn muzikale zoektocht in geëtste lijnen en vlakken, dat zijn basis had bij de repetities van het toenmalige Nieuw Belgisch Kamerorkest (het jaar daarop overging in de beethovenacademie en ondertussen opgehouden is te bestaan).
Twintig jaar zit ertussen. Ik kijk ernaar met weemoed, een grimlachje, een ach en een oh. En de herinneringen komen één voor één bovendrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten