Het begin van de zomervakantie overrompelt me altijd. Lichte vermoeidheid na de laatste schooldagen. Dochterslief die vanaf dag één met volle teugen van alles wat zon en vrije tijd heet, willen genieten. Plannen maken. Brengen. Halen. Wachten.
Wanneer de tijd het toelaat, verschuil ik me in wat literatuur. (Spijkerschrift van Kader Abdolah net uit en nu bevangen door Uit de tijd vallen van Grossman). Kijk ik rond naar wat wild rond me gezaaide bloemen. En elke avond verwonder ik me om de klaver die zich samen plooit.
Ik vind mijn nieuwe ritme wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten