langzaam

De avond vooraf steeg de mist langzaam op van de velden. Deze ochtend hoorde ik fietsers passeren. Ik zag ze niet. Nu geeft het landschap zich opnieuw beetje bij beetje prijs.

stilleven

Het was even stil in huis deze voormiddag. Maar straks is er opnieuw volle bedrijvigheid. De vakmannen zorgen er voor dat we deze winter geen koude wind meer in de hals voelen. Dat het geluid van de straat wat wordt gedempt. Maar vooral. Als zij hun klus geklaard hebben, kunnen wij misschien met een likje verf de tijdelijkheid uit het huis laten verdwijnen.

gele tijgertjes

Het seizoen is begonnen. Vandaag speelde dochterlief voor het eerst voor de nationale driekleur een volleybalwedstrijd. De meisjes hebben voor elk punt gevochten als jonge gele tijgertjes. Hun eerste wedstrijd samen tegen een damesploeg met jarenlange ervaring. Het publiek was het unaniem eens: daar zit groeikracht in.
Inspiratie halen ze ongetwijfeld bij hun 'grote zussen' de yellow tigers die brons haalden bij de Europese kampioenschappen. Met spanning kijken we uit hoe de red dragons zullen spelen dit weekend in Denemarken.
Volleybal dus. Van 's morgen tot 's avonds. Wie had dat ooit gedacht!

schuif aan!

Schuif aan en vier met mij. Aan dames mag je geen leeftijd vragen. Dat hoort niet. En als je al van een zekere rijpheid kan spreken? Ook niet? Dat jaartje meer. Ik treur er niet om. Laat me zeggen dat ik met plezier mijn zesenveertigste jaar mag inzetten.
Of ik dan een zekere wijsheid heb bereikt? Twijfel maar. Dat doe ik ook.
Op zoveel vragen kan ik enkel dubbel antwoorden. Ja. Nee.
Als dat geen teken van rijpheid is.

schaduw

Waar licht is, valt schaduw. De herfstwind speelde gisteren korte tijd een spel van vormen en vervormen. Ik werd er rustig van. En ik bekeek dit. Ook over licht en schaduw, niet letterlijk dan. Hoe je omgaat met vandaag als er een ondraaglijke schaduw over je heen valt. Zit ik te treuren om de 2 uur kinderatelier dat ik vanaf morgen moet inleveren. Maak voortdurend een balans van inzet en wat er voor terug komt. Wat zinloos is.

Grossman heeft me goed gedaan. Misschien moet ik straks ook wandelen, met de wind om het gelaat. Het bos intrekken. Durven waar ik bang voor ben.

honderd

Mijn favoriete geruit blauw hangt in de keuken. Voor dagelijks gebruik. Groot. Voor de afwas. (Bij ons nog geen vaatwas). Ik schrijf ook graag op licht geruit papier en zo nu en dan print ik wat af op blauw millimeter papier. Op de werktafel liggen ook steeds geruite steekkaarten voor korte notities. Ga zo maar door. Maar door.
Vandaag dus bericht 100 bij geruit blauw.

vinden

De balans van denken en doen volgt zijn eigen ritme. Uitvoeren brengt rust. Of eerder het zoeken naar. Het denken neemt vaak nog te veel ruimte in. Alsof ik ergens mijn weg moet vinden zonder gps. Zonder borden die me een beetje helpen de goede kant op te gaan.
Ik werk dus gestaag verder. Niet wetende waar ik zal stranden. Kan ook mooi zijn.

nazomeren

Mijn maand. September. Genieten van nazomerse dagen. Spinnenwebben vormen zich tussen de bloemen. Het wordt al wat vroeger donker. Plots het avondlicht willen vangen. Watertanden alleen al bij de gedachte dat er nieuwe oogstappels in huis zijn. Genieten, toch?

Bernard

Maak kennis met Bernard, mascotte van het kinderatelier.
Volgens dikke Van Dale is een mascotte een persoon die, dier of voorwerp dat geluk brengt. Bij ons is het duidelijk een persoon. Nogal menselijk van aard (houdt van ijsjes en van chocolade, buiten ravotten, is dromer en doener, zit veel onder de verf, speelt graag met vormen en lijnen) is onze Bernard. En we twijfelen er niet aan dat hij dit academiejaar heel veel plezier en creatieve momenten brengt.

Geloof het of niet, ondertussen liggen al verschillende versies op tafel. De traditionele paniek slaat toe. Uitproberen, eenvoudiger maken. Terwijl ik het nu allemaal wat op afstand bekijk, bedenk ik dat het hier en daar misschien nog anders kan. Aan de slag dus. Woensdag moet geluk het kinderatelier binnenstromen.